سلام
من 27 سالمه تحصیلات کارشناسی درآمد 3.5 در ماه
پس اندازم 130 تومنه کلاً
تو یه استان حاشیه ای زندگی میکنم
من آدم آسایش خواهی هستم و زیاد تحمل فشار و مشکلات ندارم.
با پدر مادرم زندگی میکنم و برادرام که اصلا محیط آروم و مناسبی برام نیست.
حالا با این شرایط تردید دارم که ازدواج کنم و برم یه گوشه آروم زندگی کنم یا نه.
تردیدم اینه=ترس از آینده خصوصا مالی+همین یه شغل و کار رو دارم از دست بره بعید میدونم بتونم هیچ کار دیگه ای پیدا کنم. 5 6 ساله مشغولم
کسی تو زندگیم نیست و تنهام. اما برادر بزرگ ترم چند وقتیه کسی رو پیشنهاد میده. شناخت صفر. حالا بحثم فقط ایشون نیست. کلی پرسیدم مسله شخص نیست.
می ارزه آدم ریسک کنه با این شرایط یا نه بهتره تنهایی رو تحمل کنم و آینده نا معلوم.
کاملاً کمبود شریک تو زندگیم دارم و هر روز آزارم میده. با دل جوون مجبورم با پدر مادر پیر و بردارای مزاحم زندگی کنم.